ჟეტოენებს სამხედრო პრაქტიკაში გააჩნია დიდი ისტორიული ფონი. ის პირველად გამოიყენეს აშშ-ში ომის დროს 1860-იან წლებში. იდეა შემოიტანა სამხედროებმა მათი პირადი ინფორმაციის საჭიროების გამო, რათა შეძლონ გარდაცვლილი ან დაშავებული სამხედროების ამოცნობა.

ფართო გამოყენება: პირველი ოფიციალური dog tag-ები იქნა გამოყენებული 1906 წელს, როდესაც აშშ-ს არმიამ დააწესა სტანდარტული ფორმა. თითოეულ სამხედრო მოსამსახურეს გადაეცემა ორი ჟეტონი, რომ მათი დაკარგვის შემთხვევაში დარჩეს ინფორმაცია.

პირველი მსოფლიო ომი: პირველი მსოფლიო ომის დროს dog tag-ების გამოყენება მნიშვნელოვნად გაიზარდა, რადგან უამრავი სამხედრო იღებდა ბრძოლის დროს დაზიანებებს. ეს დრო dog tag-ების სტანდარტიზაციის ეპოქა იყო, და ბევრმა ქვეყანამ, მათ შორის გერმანიამ, ბრიტანეთმა და საფრანგეთმა, დაიწყო მსგავსი სისტემების შემუშავება.

მეორე მსოფლიო ომი: მეორე მსოფლიო ომში dog tag-ების მნიშვნელობა კვლავ გაიზარდა. აშშ-ის სამხედროებმა დაიწყეს მათზე სპეციფიური ინფორმაციის დატანა: სახელი, გვარი, პირადი ნომერი, სისხლის ჯგუფი და რელიგიური მრწამსი. ეს ინფორმაცია გარდაცვლილების და დაშავებულების იდენტიფიკაციისთვის იყო ძალიან მნიშვნელოვანი.

მოდერნიზაცია: XXI საუკუნეში dog tag-ებმა განიცადეს დიზაინის ტრანსფორმაცია, მათ შორის სხვადასხვა მასალის გამოყენება (პლასტმასისა და ალუმინის), ასევე დაიტანეს QR კოდები, რომლებიც სპეციალურ ინფორმაციას ატარებენ.

პოლიციები და სხვა ორგანიზაციები: dog tag-ების სისტემის მოდელები ასევე გავრცელდა სამართალდამცავ ორგანოებში, სამედიცინო და სხვა სფეროებში, სადაც პერსონალური ინფორმაცია უნდა იყოს სწრაფად ხელმისაწვდომი.

საბოლოო ჯამში, ჟეტონები / Dog tag-ები სამხედრო იდენტიფიკაციის ბირკებია, რომლებიც შეიცავს სამხედროების ინფორმაციას, როგორიცაა სახელი, გვარი, სისხლის ჯგუფი და რელიგიური მრწამსი. დღეს ისინი წარმოადგენს სამხედრო კულტურის ნაწილს და ფართოდ გამოიყენება ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც.